Niektórzy uczniowie mogą zostać zwolnieni przez dyrektora szkoły z obowiązku nauki drugiego języka obcego. Katalog przesłanek uprawniających do takiego zwolnienia został ściśle określony w przepisach i nie można go rozszerzać.
Ucznia zwalnia się z zajęć z języka obcego nowożytnego na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej albo orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenia o potrzebie indywidualnego nauczania.
Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia MEN z 22 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych, dyrektor szkoły zwalnia ucznia z:
z nauki drugiego języka obcego nowożytnego do końca danego etapu edukacyjnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, z której wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka obcego nowożytnego.
W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, z którego wynika potrzeba zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego, zwolnienie z nauki tego języka obcego nowożytnego może nastąpić na podstawie tego orzeczenia (§ 6 ust. 2 rozporządzenia MEN z 22 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych).
Nauczyciel uczący języka obcego, z którego uczeń został zwolniony, odnotowuje zwolnienie w dzienniku lekcyjnym, a wychowawca klasy w pozostałej dokumentacji przebiegu nauczania ucznia, w której wpisuje „zwolniony/zwolniona”.
W orzeczeniu ucznia może pojawić się zapis „możliwość zwolnienia z nauki drugiego języka obcego". Czy to oznacza, że dyrektor musi zwolnić ucznia z zajęć? Sprawdzamy, co na ten temat mówią przepisy.
Rodzice ucznia dostarczyli do szkoły orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na zespół Aspergera, gdzie jest zapis „możliwość zwolnienia z nauki drugiego języka obcego". Czy dyrektor musi zwolnić ucznia, czy do tego orzeczenia niezbędny jest wniosek rodzica o zwolnienie?
Wskazany w pytaniu zapis zawarty w orzeczeniu nie uprawnia dyrektora do zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego (§ 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów).
Dyrektor szkoły zwalnia ucznia z realizacji niektórych obowiązkowych zajęć edukacyjnych ze względu na stan zdrowia, specyficzne trudności w uczeniu się, niepełnosprawność, posiadane kwalifikacje lub zrealizowanie danych obowiązkowych zajęć edukacyjnych na wcześniejszym etapie edukacyjnym, w przypadkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 44zb, tj. zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów (art. 44d ustawy o systemie oświaty). Zgodnie z § 6 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia:
1) Dyrektor szkoły zwalnia ucznia z wadą słuchu, z głęboką dysleksją rozwojową, z afazją, z niepełnosprawnościami sprzężonymi lub z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z nauki drugiego języka obcego nowożytnego do końca danego etapu edukacyjnego na wniosek rodziców albo pełnoletniego ucznia oraz na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, z której wynika potrzeba zwolnienia z nauki tego języka obcego nowożytnego.
2) W przypadku ucznia, o którym mowa w ust. 1, posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania, z którego wynika potrzeba zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego nowożytnego, zwolnienie z nauki tego języka obcego nowożytnego może nastąpić na podstawie tego orzeczenia.
Z orzeczenia musi jednoznacznie wynikać potrzeba zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego. Dopiero wówczas, na wniosek rodziców dyrektor może dokonać takiego zwolnienia (§ 6 ust. 2 ww. rozporządzenia).